Ik kon het niet aanzien. Mijn kat, die zojuist weer een muis had gevangen. De muis spartelde wild, totdat hij uiteindelijk amper meer bewoog. Zo snel als ik kon trok ik mijn laarsjes aan – verkeerd om – om vervolgens richting de kat te rennen en de muis te bevrijden uit zijn benarde positie. Urenlang zat ik op het stenen randje rondom de notenboom. Mijn kleine kinderhandjes omsloten de muis, om hem op te warmen en gerust te stellen. Deze had ik kunnen redden, en daar was ik ontzettend gelukkig mee.  

Die liefde en passie voor de natuur en wildlife bleef. Ik ontdekte welke planten en diersoorten er bestonden en ik breidde mijn kennis uit. Een studie Toegepaste Biologie was dan ook een logische keuze en zo vertrok ik een aantal jaar geleden naar de stad om mijn uren te besteden aan studeren, studieverenigingen en bestuursfuncties. Hoewel mijn studie niet de uitdaging bracht die ik zocht, vond ik dat wel bij nationale studieverenigingen over wildlife conservation (natuurbehoud) op internationaal gebied. Ik had een onderwerp gevonden waar ik ongelimiteerd enthousiast over was. 

Een verdieping in wildlife conservation

Gesprekken, workshops en talloze documentaires gingen erdoorheen. Continu was ik bezig met het verdiepen in natuurbeheer en natuurbehoud. Juist de verhalen van alle mensen op de frontlinie, inspireerden me om ook een carrière in wildlife conservation achterna te gaan. Maar, er knaagde iets. Welke diersoort ik ook koos of welk land ik dan ook in gedachten nam; het voelde te krap. Alsof ik op één enkele locatie, in één enkel land of gebied, niet genoeg zou kunnen doen. En dan kwam daar nog eens bij dat ik twijfelde aan mijn eigen commitment als onderzoeker. Was ik dat eigenlijk wel?  

In het laatste jaar van mijn studie maakte ik daarom een onverwachte wending. Ik koos ervoor om niet verder te verdiepen in biologie, maar een minor en afstudeerproject te kiezen richting het ondernemerschap. Ik ontdekte een nieuwe kant van mezelf. Creatiever, gedisciplineerder en vooral ook nieuwsgieriger. Mijn eerste passie en interesse ging uit naar recreatief vastgoed, in combinatie met het feit dat ik mensen naar buiten wilde brengen.  

Nooit meer biologie

Twee jaar nadat ik beloofde ‘nooit een carrière te vervullen in het vakgebied biologie’, begon het toch weer aan me te knagen. Ik had inmiddels heel wat skills verzameld in diverse vakgebieden en disciplines en ik voelde de drang om impact te maken. Impact maken op een positieve manier, in de sector waar heel mijn hart lag. Ik wist nog niet precies hoe ik het zou inrichten, maar ik wilde me graag omringen met experts en dán kijken hoe deze experts met elkaar iets zouden kunnen creëren. 

Veel sneller dan verwacht, verzamelde ik een team van creatievelingen om me heen. Eerst een illustratrice, toen een grafisch designer, toen een web developer en vervolgens nog wat schrijvers. Binnen de kortste keren werd het me duidelijk dat ik een online magazine wilde maken, om internationaal een brug te slaan tussen wildlife conservation en consumenten. Ik wilde een beeld schetsen van het werkveld van natuurbeheerders, onderzoekers en overige werkenden aan de frontlinie van natuurbeheer en –behoud.  

Je staat er nooit alleen voor.

Dat we er nooit alleen voor staan, dat werd me duidelijk door alle gesprekken met die onderzoekers. Je doet het samen, met een gedeelde verantwoordelijkheid en gedeelde passie. Ook binnen Ubuntu Magazine was dat wat ik nastreefde; een team wat zich gezamenlijk verantwoordelijk voelde voor het eindresultaat, terwijl we iedereen in zijn/haar krachten zouden kunnen zetten. ‘Ubuntu’ staat dan ook voor ‘ik ben omdat wij zijn’. Een woord wat afkomstig is uit Zuid-Afrikaanse Townships en wat steeds meer bekendheid krijgt.  

In Ubuntu Magazine, maken we die brug van de menselijke ‘ik ben omdat wij zijn', naar een combinatie van mens en dier. Wij zouden er niet zijn zonder onze omgeving. Zonder de zuurstof, de zon, de dieren en het voedsel wat de natuur voor ons produceert. We hebben en rijkelijke biodiversiteit waar we met zijn alleen voor moeten zorgen. En dat is precies waar Ubuntu voor staat. 

Verdiep je in de levens van natuurbeschermers door de artikelen en interviews te lezen in Ubuntu Magazine. Het staat vol met inspiratie over hoe ook jij – als niet-bioloog – bij kunt dragen aan een betere wereld voor morgen. Hoe reis je duurzamer als je dit soort projecten wil bezoeken of de wondere wereld van de natuur wil aanschouwen? En welke wildlife projecten zijn te vertrouwen en welke niet? Je leest het allemaal in Ubuntu Magazine!